រឿងមហាសំងាត់ត្រូវបានទំលាយ…

 
កំណត់ចំណាំនិងសំគាល់ផ្ទាល់ខ្លួន អំពីរឿងសំងាត់មួយ
 
 
សាច់ក្តីផ្ដើម៖
 
ថ្ងៃទី១៨ខែ២ឆ្នាំ២០១៤នេះលឺគេថា ខាងគណៈបក្សសង្គ្រោះជាតិខ្មែរ
និងបក្សប្រជាជនបានចាត់តំណាងម្ខាងបីនាក់អោយជួបចរចាគ្នាជាថ្មី
ដើម្បីរកដំណោះស្រាយភាពជាប់គាំងមិនចុះសំរុងគ្នាពីលទ្ធផលបោះ
ឆ្នោតជ្រើសបក្សដាក់តំណាងរាស្ត្រនាអាណត្តិថ្មីនេះ …។
 
ប្រហែលមិនមែនតែខ្ញុំម្នាក់ទេដែលនៅរង់ចាំអ៊ុតពី ឡាត់តាផល់ នៃ
ជំនួបចរចារគ្នាម្ដងៗ រាល់តែដង រវាងទាំងលោកមេធំទាំងលោកមេតូច
នៃថ្នាក់ដឹកនាំទាំងពីរបក្សនោះ គឺមុខជាមានមនុស្សច្រើននាក់ណាស់
ទាំងនៅក្នុងស្រុក ទាំងអ្នកនៅក្រៅស្រុកដែលកំពុង, ខ្លះប្រហែលដល់
ថ្នាក់កន្ទះរាច្រាសច្រាលផង, ចង់ដឹងផងថា ឡាត់តាផល់ នោះវានឹង
ទៅជាយ៉ាងណា ។ តាមដានទៅតាមដានមក ស្ដាប់ៗទៅស្ដាប់ៗមក
ខ្លះហ៊ានធ្លោយមាត់រហូតដល់ទៅថា ឡាត់តាផល់ ដូចនៅតែបានម៉ា
កាឡុញឆិ រដែលជារដែល !…
 
កាឡុញឆិ ?
 
…ក៏វាបានធ្វើអោយខ្ញុំនឹកឃើញដល់រឿងមួយដែលមានសាច់រឿងពីដើម
ហាក់ដូចជារឿងដ៏មានអាថ៏កំបាំងធំធេងណាស់ ធ្វើអោយអ្នកអានខំតាម
ដានជាមួយនឹងតួអង្គស្រីចំណាស់ម្នាក់ រហូតដល់ច្រាសច្រាលចង់ដឹងពី
អ្វីទៅជាមហាអាថកំបាំងនោះដែរ ។ ដល់នៅទីបញ្ចប់ រឿងសំងាត់ដែល
គេខំរក្សាទុកបានយ៉ាងស្ងាត់ជាទីបំផុតនោះ ក៏គង់ត្រូវបានទំលាយអោយ
គេអែងដឹងពីមាត់មួទៅមាត់មួយ…មានដំណាលដូចតទៅនេះ ៖
 
តួសាច់ក្តី(សាច់រឿង) ៖
 
 
មាន​តា​ម្នាក់​ដើរ​ទៅ​ដើរ​មក អន្ទះអន្ទែង​យ៉ាង​ម៉េច​មិន​ដឹង នៅ​មិន​សុខ
ចេះ​តែង​ចង់​របូត​មាត់​ចង់​និយាយ​ប្រាប់​គេ​ពី​រឿង​សម្ងាត់​មួយ។
 
មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយ​មក មាន​យាយ​ម្នាក់​ដើរ​​មក​ពី​ផ្សារយ៉ាង​ប្រញាប់​ប្រញាល់
ត្រលប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ​ដើម្បី​រៀបចំ​ធ្វើ​ម្ហូប​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​កូន​និងចៅ​ៗ ដែល​កំពុង​រង់
ចាំ​នៅ​ផ្ទះ។
 
ពេល​ដែល​កំពុង​ដើរ​យ៉ាង​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ទៅ​ផ្ទះ យាយ​ក៏ក្រឡេក​ឃើញ​តា
ដែល​កំពុង​តែ​នៅ​មិន​សុខ ដើរ​ទៅ​ដើរ​មក ដូច្នេះ ក៏ដាច់​ចិត្ត​ហើប​មាត់​សួរ​តា
​ដោយ​ក្ដី​ងឿង​ឆ្ងល់​ថា
« អេ៎! តា​មាន​រឿង​អីហ្នឹង៎ មើល​ទៅ​ដូច​ជា​នៅ​មិន​សុខ​ដូច្នេះ?‍ »
« អត់​អី​ទេ! » តា​ឆ្លើយ
« តែ… អឺៗ!… ​ខ្ញុំ​ឃើញ​យាយ​ជា​មនុស្ស​ចាស់ កាន់​ធម៌​កាន់​អាថ៌​ចឹង ​មាត់​ខ្ញុំ​
ដូច​ជា​មិន​សុខ​សោះ ចង់​តែ​និយាយ​រឿង​ដែល​សម្ងាត់​ៗៗបំផុត​ប្រាប់​យាយ
តែយាយ​ត្រូវ​សន្យា​ថា​មិន​ត្រូវ​យក​រឿង​នេះ​ទៅ​ប្រាប់​នាក់​ណា​ម្នាក់​ទៀត​ឡើយ
អោយ​ដឹក​ពី​រឿង​នេះ​ឡើយ ណា៎ ។ សន្យា​ទេ? »
យាយ​ថា៖
« មាត់​ខ្ញុំ​មាន​គម្រប​ណាស់ មិន​ងាយ​និយាយ​រឿង​អាថ៌កំបាំង​ប្រាប់​គេ​ងាយៗ
ឡើយ ជឿ​លើ​ខ្ញុំ​ចុះ»។
តា​លឺ​ដូច្នោះ​ក៏​និយាយ​ថា៖
« ចឹង​យាយ​ត្រូវ​សន្យា​ណា៎! »
យាយ​ថា​៖
« ចា៎! កុំ​ភ័យ ជឿ​លើ​ខ្ញុំ​ចុះ »
តាងាក​មក​មើល​មុខ​យាយ​ និង​និយាយ​ថា​៖
« តែ​ដូច​ជា​មិន​ជឿ​យាយ​ឯង​ទេ »។
ដោយ​ក្ដី​ចង់​ដឹក​ចង់​ឮ​រឿង​គេ​ផង​នោះ យាយ​ក៏​បាន​ភ្លេច​ពី​រឿង​ដែល​ត្រូវ​ប្រញាប់​
ត្រលប់​ទៅ​ផ្ទះ​ដើម្បី​រៀបចំ​ម្ហូប​ឲ្យ​កូន​និង​ចៅៗ នៅ​តែ​តាម​ដេញដោល​តា​សួរ​ពី
​រឿង​មហា​អាថ៌កំបាំង​នេះ​អស់​មួយ​ព្រឹក​ធំ នៅ​តែ​មិន​ទាន់​បាន​ចម្លើយ​ពី​តា​នោះ​
ទៀត។ យាយ​នៅ​តែ​សួរ
« រឿង​អី ប្រាប់​មក …»
ឯ​តា​នៅ​តែ​និយាយ​ពាក្យ​ដដែល​ថា៖
« ដូច​ជា​មិន​ទុក​ចិត្ត​យាយ​ឯង​ស៎ោះ … »
 
[…]
 
ដោយ​ទ្រាំ​ពុំ​បាន​ក្នុង​ការ​ចោទ​សួរ​ផង កេះ​ផង អង្វរ​ផង​ពី​យាយ តា​ក៏​និយាយ​ថា៖
« យាយ​ត្រូវ​សន្យា​ថា​ត្រូវ​រក្សា​រឿង​នេះ​ឲ្យ​ឋិត​ក្នុង​ភាព​អាថ៌កំបាំង​បំផុត​ណា៎ យាយ ។»
យាយ​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ប្រញាប់​ថា
« កុំភ័យ ខ្ញុំ​សន្យា ប្រញាប់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​សិន​មក ខ្ញុំ​ប្រញាប់​ណាស់​ណា៎ ។»
តា​សម្លឹង​យាយ​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​បំផុត រួច​និយាយ
« បាន! ខ្ញុំ​ដាច់​ចិត្ត​និយាយ​ប្រាប់​យាយ​ហើយ ចឹង​យាយ​ត្រូវ​រក្សា​វា​ឲ្យ​គង់វង្ស​បំផុត​
ណា៎​យាយ »
រួច​ក៏​​អោន​ទៅ​ខ្សឹប​ដាក់​យាយ​ថា៖
« រឿង​សម្ងាត់​នោះ​គឺ​ថា ឆៃពៅ អ្ហ៎ះ! គេ​ធ្វើ​ពី​ឆៃថាវ អ្ហ៎ា! យាយ​ឯង​កុំ​មាត់​ប្រាប់​គេ
​ឲ្យ​សោះ​ណា​យាយ»
យាយ​បញ្ចេញ​សម្លេង​យ៉ាង​ខ្សោយ​ៗ​ថា៖
« ចុំ! ចឹង​ស៎ោះ រឿង​សម្ងាត់​មែន» ៕
😀 (ប្រភពសាច់រឿងនិងចំលងមកទាំងស្រុងនៅ…)
 
យោបល់និងសន្និដ្ឋាន ៖
រឿងឆាយពៅធ្វើពីអ្វី នៅស្រុកចិនកាលពីដើម ពិតជារឿងអាថកំបាំង
បំផុតមែន ។ អ្នករកល្បិចឃើញដំបូងគេដែលមានប្រវត្តិដ៏យូរលង់រាប់រយ
រាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយនោះ ចេះរកនឹកឃើញយកមើមឆៃថាវទៅឆ្នៃប្រឌិត
អោយកើតបានជាឆាយពៅទុកស៊ីបានយូរមិនងាយខូចនិងមានរសជាតិឆ្ងាញ់
ផងនោះ រកស៊ីកាក់កបណាស់ព្រោះឆាយពៅកាលនោះមានតំលៃនិងពេញ
និយមណាស់ ទំរាំតែបែកធ្លាយអោយគេដឹងរបៀបធ្វើ ធ្វើឆាយពៅតាម
ក្រោយៗមក ។ រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះក៏មានអ្នកដែលមិនចេះធ្វើឆាយពៅច្រើន
នាក់ណាស់ រាប់ទាំងខ្ញុំម្នាក់ដែរដែលមិនចេះធ្វើ 😀
រឿងវិបត្តនយោបាយស្រុកខ្មែរ ខ្ញុំដូចចាំបានថា ធ្លាប់អាននៅទំព័រណាម្ដងមុន
នេះថា ចាំមើលពេលចូលឆ្នាំខ្មែរខែមេសាខាងមុខនេះរួច នឹងមានការកោះហៅ
ពីព្រះមហាក្សត្រអោយបក្សទាំងពីរចូលប្រជុំដើម្បីសំរុះសំរួលចូលរួបរួមគ្នាជាថ្មី
ចូលធ្វើការទាំងអស់គ្នាដើម្បីជាតិខ្មែរ ។ ពេលនោះ ខាងណាៗក៏ត្រូវតាមដង្ហែរ
តាមព្រះរាជតំរីះរបស់ព្រអង្គជាព្រះមហាក្សត្រដែរ ។ ដឹងមែនមិនមែនទេ !
អ្នកដែលរកដំណោះស្រាយរឿងជាតិបានដោយមិនយកឈាមរាស្ត្រជាទុន
នឹងទទួលបានការគោរពស្រឡាញ់រាប់អានពីប្រជារាស្ត្រគ្រប់ជំនាន់ ។
 

---