សីលធម៌ និង កុសលធម៌ ខុសគ្នាត្រង់ណា ? 04/06/2011
Posted by achharia in កំសាន្តកំប្លែង, ចំណេះដឹងទូទៅ, អក្សរសាស្ត្រនិងអក្សរសីល្ប៍.Tags: កំសាន្តកំប្លែង, ចំណេះដឹងទូទៅ, ផ្សឹងៗ, អក្សរសាស្ត្រនិងអក្សារសីល្ប៍
trackback
គុណធម៌(Virtue) > សីលធម៌(Moral) + កុសលធម៌ (Charity)
និយមន័យនៃពាក្យ សីលធម៌ ក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចជួន ណាត ចែងថា
សីលធម្ម ឬ សីលធម៌ សីលដែលជាធម៌(របស់សត្វលោក) ឬ សីលនិងធម៌;
កិរិយាមារយាទ, សណ្ដាប់ធ្នាប់, ដំបូន្មានដែលនាំឲ្យចៀសវាងអំពើអាក្រក់
ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តតែអំពើល្អៈ ប្រកបដោយសីលធម៌,ប្រាកសចាកសីលធម៌ ។
ចំណែកពាក្យ កុសលធម៌ គ្មានទេក្នុងវចនានុក្រមនោះ គេអាចរកឃើញតែពាក្យ
កុសល(ន.)(បា.)(កុសល់) កម្មដែលកម្ចាត់បង់នូវអំពើអាក្រក់(បុណ្យ)។
ព.ផ្ទ. អកុសល ។
កុលសកម្ម (ន.)(បា.)(កុសល់ឡៈកាំ) “អំពើល្អ, ការងារគ្មានទោស, អំពើ
កម្ចាត់បាបធម៌ឲ្យឃ្លាតចេញ, ការកាត់អកុសលចេញ។ ឧ. ការកើតមកជាអ្នក
មាន ជាអ្នកប្រកបដោយសុភមង្គល គឺមកពីបានសាងកុសលកម្ម ។” ហើយបើ
កុសល(ន.)(បា.)(កុសល់) កម្មដែលកម្ចាត់បង់នូវអំពើអាក្រក់(បុណ្យ)។
ព.ផ្ទ. អកុសល ។
កុលសកម្ម (ន.)(បា.)(កុសល់ឡៈកាំ) “អំពើល្អ, ការងារគ្មានទោស, អំពើ
កម្ចាត់បាបធម៌ឲ្យឃ្លាតចេញ, ការកាត់អកុសលចេញ។ ឧ. ការកើតមកជាអ្នក
មាន ជាអ្នកប្រកបដោយសុភមង្គល គឺមកពីបានសាងកុសលកម្ម ។” ហើយបើ
ចង់រកពាក្យ គុណធម៌ ត្រូវចូលមើលបន្តនៅត្រង់ពាក្យ គុណ ទើបឃើញ
គុណធម៌(—ធ័រ) ធម៌ដែលមានដំណើរចម្រើនសេចក្តីសុខទុក្ខតាមជាន់តាមថ្នាក់
បានខាងអំពើល្អ អាក្រក់ គឺបុណ្យនិងបាបដែលបុគ្គលធ្វើ។ សេចក្តីល្អ, សេចក្តីបរិសុទ្ធ,
សេចក្តីអាណិត, ប្រណី ។
ខាងលើនេះជាសំរង់និយមន័យនៃពាក្យ សីលធម៌ កុសលធម៌ និង គុណធម៌
ចំលងចេញពីវចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចជួន ណាត ដែលកំពុងត្រូវបានកំណត់អោយ
យកប្រើប្រាសជាគោលនិងជាផ្លូវការដើម្បីមានឯកភាពក្នុងសំនេរផង ផ្ទៀងផ្ទាត់រក
អក្ខរាវិរុទ្ធផងនិងសំរាប់ស្វែងយល់ពីនិយមន័យនៃពាក្យនិមួយៗផង ។
ដោយសេចក្តីពន្យល់ជានិយមន័យនៃពាក្យទាំងនោះហាក់ដូចនៅមិនដាច់ស្រឡះពី
គ្នាអោយស្រួលយល់បានផង ពិបាកយល់ជឿតាមងាយៗផង ដូចត្រង់ការរាប់បញ្ចូល
សេចក្តីទុក្ខ អំពើអាក្រក់ និងបាប ក្នុងសេចក្តីពន្យល់ជានិយមន័យនៃពាក្យ គុណធម៌
ថាជា ធម៌ដែលមានដំណើរចម្រើនសេចក្តីសុខទុក្ខតាមជាន់តាមថ្នាក់ បានខាងអំពើ
ល្អ អាក្រក់ គឺបុណ្យនិងបាបដែលបុគ្គលធ្វើ ដូចឃើញខាងលើនោះ ខ្ញុំសាកល្បង
លើកយកឧទាហរណ៍មួយតាមការចងចាំនិងយល់ឃើញដើម្បីញែកនិយមន័យទាំង
នោះអោយងាយស្ដាប់និងឆាប់យល់បាននូវភាពខុសគ្នាដូចតទៅ ៖
ក្មេងជំទង់ម្នាក់បានឆក់កាបូបថៅកែច្រូចបានហើយកំពុងរត់ទៅ ។ ក្រោយពីដេញតាម
ទាន់និងចាប់បានក្មេងនោះហើយយកកាបូបមកវិញទាំងហត់គឃូស ថៅកែច្រូចមិន
បានប្រើកំហឹងវាយដំជេរស្ដីនិងនាំក្មេងនោះទៅកាន់ប៉ូលិសដើម្បីដាក់ទោសទ័ណ្ឌទេ។
ក្រោយពីសាកសួរក្មេងនោះដឹងពីភាពក្រីក្រដែលជាមូលហេតុនៃការឆក់លួចនោះហើយ
ច្រូចក៏និយាយណែនាំក្មេងនោះកុំអោយធ្វើដូច្នោះទៀតនិងបានប្រគល់ប្រាក់មួយចំនួន
ដល់ក្មេងនោះដោយសុទ្ធចិត្តនិងគ្មានរំពឺងចង់បានការតបស្នងគុណពីក្មេងនោះវិញទេ។
ការមានក្តីអំណត់មិនធ្វើអំពើហឹង្សា អត់អោនអធ្យាស្រ័យ និយាយណែនាំអបរំអោយ
ក្មេងនោះឈប់ប្រព្រឺត្តកំហុសឆ្គងនានាក្នុងសង្គម របស់ច្រូចនេះជា សីលធម៌ ។
ការប្រគល់ប្រាកកាសដើម្បីជួយក្មេងក្រីក្រនោះដោយចិត្តបរិសុទ្ធគ្មានរំពឹងពីការតប
ស្នងសងគុណស្រ័យមកវិញរបស់ថៅកែច្រូចនេះជា កុសលធម៌ ។
ដូចនេះ សីលធម៌ គឺសំដៅទៅលើវត្តមាននៃទង្វើល្អខាងផ្លូវកាយ វាចា និងចិត្ត
ចំណែក កុសលធម៌ គឺសំដៅទៅលើវត្តមាននៃទង្វើជាទានជួយឧបត្ថម្ភខាងផ្លូវសំភារៈ
មានប្រាក់កាស គ្រឿងប្រើប្រាសនិងគ្រឿងបរិភោគជាដើម ។ សីលធម៌ និង
កុសលធម៌ ទាំងពីរនេះជាមែកធាងចំបងរបស់ គុណធម៌ ដែលសំដៅទៅលើន័យ
ដ៏ធំគ្របដណ្ដប់គ្រប់វត្តមាននៃទង្វើទាំងឡាយដែលមានគុណប្រយោជន៍ មាន
លទ្ធផលជាវិជ្ជាមានតាមរយៈផ្លូវកាយ វាចា ចិត្ត និងតាមផ្លូវសំភារៈ ។
គុណធម៌(—ធ័រ) ធម៌ដែលមានដំណើរចម្រើនសេចក្តីសុខទុក្ខតាមជាន់តាមថ្នាក់
បានខាងអំពើល្អ អាក្រក់ គឺបុណ្យនិងបាបដែលបុគ្គលធ្វើ។ សេចក្តីល្អ, សេចក្តីបរិសុទ្ធ,
សេចក្តីអាណិត, ប្រណី ។
ខាងលើនេះជាសំរង់និយមន័យនៃពាក្យ សីលធម៌ កុសលធម៌ និង គុណធម៌
ចំលងចេញពីវចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចជួន ណាត ដែលកំពុងត្រូវបានកំណត់អោយ
យកប្រើប្រាសជាគោលនិងជាផ្លូវការដើម្បីមានឯកភាពក្នុងសំនេរផង ផ្ទៀងផ្ទាត់រក
អក្ខរាវិរុទ្ធផងនិងសំរាប់ស្វែងយល់ពីនិយមន័យនៃពាក្យនិមួយៗផង ។
ដោយសេចក្តីពន្យល់ជានិយមន័យនៃពាក្យទាំងនោះហាក់ដូចនៅមិនដាច់ស្រឡះពី
គ្នាអោយស្រួលយល់បានផង ពិបាកយល់ជឿតាមងាយៗផង ដូចត្រង់ការរាប់បញ្ចូល
សេចក្តីទុក្ខ អំពើអាក្រក់ និងបាប ក្នុងសេចក្តីពន្យល់ជានិយមន័យនៃពាក្យ គុណធម៌
ថាជា ធម៌ដែលមានដំណើរចម្រើនសេចក្តីសុខទុក្ខតាមជាន់តាមថ្នាក់ បានខាងអំពើ
ល្អ អាក្រក់ គឺបុណ្យនិងបាបដែលបុគ្គលធ្វើ ដូចឃើញខាងលើនោះ ខ្ញុំសាកល្បង
លើកយកឧទាហរណ៍មួយតាមការចងចាំនិងយល់ឃើញដើម្បីញែកនិយមន័យទាំង
នោះអោយងាយស្ដាប់និងឆាប់យល់បាននូវភាពខុសគ្នាដូចតទៅ ៖
ក្មេងជំទង់ម្នាក់បានឆក់កាបូបថៅកែច្រូចបានហើយកំពុងរត់ទៅ ។ ក្រោយពីដេញតាម
ទាន់និងចាប់បានក្មេងនោះហើយយកកាបូបមកវិញទាំងហត់គឃូស ថៅកែច្រូចមិន
បានប្រើកំហឹងវាយដំជេរស្ដីនិងនាំក្មេងនោះទៅកាន់ប៉ូលិសដើម្បីដាក់ទោសទ័ណ្ឌទេ។
ក្រោយពីសាកសួរក្មេងនោះដឹងពីភាពក្រីក្រដែលជាមូលហេតុនៃការឆក់លួចនោះហើយ
ច្រូចក៏និយាយណែនាំក្មេងនោះកុំអោយធ្វើដូច្នោះទៀតនិងបានប្រគល់ប្រាក់មួយចំនួន
ដល់ក្មេងនោះដោយសុទ្ធចិត្តនិងគ្មានរំពឺងចង់បានការតបស្នងគុណពីក្មេងនោះវិញទេ។
ការមានក្តីអំណត់មិនធ្វើអំពើហឹង្សា អត់អោនអធ្យាស្រ័យ និយាយណែនាំអបរំអោយ
ក្មេងនោះឈប់ប្រព្រឺត្តកំហុសឆ្គងនានាក្នុងសង្គម របស់ច្រូចនេះជា សីលធម៌ ។
ការប្រគល់ប្រាកកាសដើម្បីជួយក្មេងក្រីក្រនោះដោយចិត្តបរិសុទ្ធគ្មានរំពឹងពីការតប
ស្នងសងគុណស្រ័យមកវិញរបស់ថៅកែច្រូចនេះជា កុសលធម៌ ។
ដូចនេះ សីលធម៌ គឺសំដៅទៅលើវត្តមាននៃទង្វើល្អខាងផ្លូវកាយ វាចា និងចិត្ត
ចំណែក កុសលធម៌ គឺសំដៅទៅលើវត្តមាននៃទង្វើជាទានជួយឧបត្ថម្ភខាងផ្លូវសំភារៈ
មានប្រាក់កាស គ្រឿងប្រើប្រាសនិងគ្រឿងបរិភោគជាដើម ។ សីលធម៌ និង
កុសលធម៌ ទាំងពីរនេះជាមែកធាងចំបងរបស់ គុណធម៌ ដែលសំដៅទៅលើន័យ
ដ៏ធំគ្របដណ្ដប់គ្រប់វត្តមាននៃទង្វើទាំងឡាយដែលមានគុណប្រយោជន៍ មាន
លទ្ធផលជាវិជ្ជាមានតាមរយៈផ្លូវកាយ វាចា ចិត្ត និងតាមផ្លូវសំភារៈ ។
សំគាល់បន្ថែមៈ
ការធ្វើទានដោយរំពឹងចង់បានផលតបស្នងមកវិញបានន័យថាគ្មានចិត្តជ្រះថ្លា
បរិសុទ្ធក្នុងការបរិចា្ចគ មិនមែនហៅថាមានកុសលធម៌ទេ មិនមែនជាកុសលកម្ម
ហើយមិនអាចទទួលបានកុសលផលដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញទានកម្មមិនជ្រះថ្លាបរិសុទ្ធ
បែបបនេះប្រៀបបានទៅនឹងការបោះទុនធ្វើវិនិយោគអ្វីមួយអែនោះទេ ដែលអាច
ថាខាតនៅពេលដែលគ្មានរឺបានទទួលផលតបស្នងតិចជាងទានដែលអោយ និង
អាចថាចំណេញនៅពេលដែលបានទទួលផលតបស្នងច្រើនជាងដើមទុនទានដែល
បានធ្វើដូចក្តីរំពឹងទុក។
អញ្ចឹង តើការធ្វើបុណ្យដាក់ទាន ជួយ អោយ ជូន ប្រកេន ថ្វាយ ឧបត្ថម្ភសំភារៈ
ទាំងឡាយដល់អ្នកដទៃណាដែលកំពុងស្រេកឃ្លានត្រូវការ មានន័យបានថាជា
ការសាងកុសលធម៌រឺជាការបោះទុនចាំយកចំណេញទៅថ្ងៃមុខថ្ងៃក្រោយ?
បើជាការសាងកុសលធម៌ តើដើម្បីបំពេញបំណងខ្លួនអែងផងដែរមែនទេ ?
(សូមបញ្ជាក់ថានេះជាទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លូនមួយរបស់ខ្ញុំប៉ុននោះ)
————————————————————
កុសលធម៌ = Charity ; សីលធម៌ = Moral ; គុណធម៌ = Virtue
————————————————————
ការធ្វើទានដោយរំពឹងចង់បានផលតបស្នងមកវិញបានន័យថាគ្មានចិត្តជ្រះថ្លា
បរិសុទ្ធក្នុងការបរិចា្ចគ មិនមែនហៅថាមានកុសលធម៌ទេ មិនមែនជាកុសលកម្ម
ហើយមិនអាចទទួលបានកុសលផលដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញទានកម្មមិនជ្រះថ្លាបរិសុទ្ធ
បែបបនេះប្រៀបបានទៅនឹងការបោះទុនធ្វើវិនិយោគអ្វីមួយអែនោះទេ ដែលអាច
ថាខាតនៅពេលដែលគ្មានរឺបានទទួលផលតបស្នងតិចជាងទានដែលអោយ និង
អាចថាចំណេញនៅពេលដែលបានទទួលផលតបស្នងច្រើនជាងដើមទុនទានដែល
បានធ្វើដូចក្តីរំពឹងទុក។
អញ្ចឹង តើការធ្វើបុណ្យដាក់ទាន ជួយ អោយ ជូន ប្រកេន ថ្វាយ ឧបត្ថម្ភសំភារៈ
ទាំងឡាយដល់អ្នកដទៃណាដែលកំពុងស្រេកឃ្លានត្រូវការ មានន័យបានថាជា
ការសាងកុសលធម៌រឺជាការបោះទុនចាំយកចំណេញទៅថ្ងៃមុខថ្ងៃក្រោយ?
បើជាការសាងកុសលធម៌ តើដើម្បីបំពេញបំណងខ្លួនអែងផងដែរមែនទេ ?
(សូមបញ្ជាក់ថានេះជាទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លូនមួយរបស់ខ្ញុំប៉ុននោះ)
————————————————————
កុសលធម៌ = Charity ; សីលធម៌ = Moral ; គុណធម៌ = Virtue
————————————————————
Thanks for sharing.
Hi Love Kampuchea ,
thank you, too, for stopping by.
I have already seen your blog .
It’s very informative and interesting ..
Hope to see you again and have a nice day .
Thanks for stopping by and leaved me a comment. I wish you for the very best.
Hi Sunisa ,
I’m so glad that you come and visit my weblog again .
Thanks for your time .
Wishing you all the best and good luck .
And this is a pic I get from your weblog .
I like digital art and just make it a bit vivid:
ហូ!!!!! ចេះធម៌ទៀតណ៎? តើលើលោកនេះមានរឿងអបិយជំនឿមែនហ៎? មិនប្រាកដហេ តែថា ការធ្វើល្អ គឺដើម្បីឲ្យយើងគ្រប់គ្នារស់នៅដោយសេចក្តីសុខ មិនមានការឈ្នានីសគ្នា ដោយហេតុនេះហើយទើបយើងអាចនិយាយបានថា ការសាងកុសលធម៌រឺជាការបោះទុនចាំយកចំណេញទៅថ្ងៃមុខថ្ងៃក្រោយ
មិនមែនអបិយជំនឿទេ ផ្កាយសួគ៌ គេនិយាយថា អរូបីជំនឿ គឺជំនឿទៅលើ
អំណាចខ្លាំងពូកែរបស់អ្វើមួយដែលគ្មានរូបរាងអោយប៉ះពាល់រឺមើលឃើញ
បានដូចជា អ្នកតា (ដែលក្លាយមកពី អនត្តា ប្រែថាគ្មានរូបកាយ ដល់នាំគ្នា
និយាយតាមគ្នាដោយមិនចេះអក្សរឬមិនស្គាល់ប្រភពពាក្យបាលីផងក៏ថាត្រឹម
តែ
អនត្តាលឺតែ នត្តា > នតា > នាក់តា > អ្នកតា ។ដូចចាស់ៗខ្លះដែលមិនស្គាល់ពាក្យបរទេសមិនហ៊ានហៅ អាមេរិក ទេ គាត់ថាគេខំយក
គាត់បានទៅរស់នៅទីនោះ ហៅ គេត្រឹម ម៉ារិចៗ បានហើយកុំ អា ដាច់សាច់
ពេក 🙂 ) អ្នកសច្ចំជាដើម ។ ប៉ុន្តែ សីលធម៌ និង កុសលធម៌ នេះមិន
ចាត់ចូលជាអរូបីជំនឿទេវាជាអ្វីដែលខ្ញុំរៀបរាប់ត្រួសៗនោះហើយ ។
មែនហើយផ្កាយ ធ្វើល្អ ធ្វើបុណ្យ ជួនកាលបានបាបមកវិញក៏មានដែរ ពេល
នោះហើយពាក្យចំអកឬស្ដីបន្ទោសថា ធ្វើគុណបានទោស ! ត្រូវបានគេពោល
ឬនិយាយលាន់មាត់មកដែរ …នេះហើយជាកុសលផល ?
អូ សូមទោសខ្ញុំអត់ដឹង នេះជាកំហុសខាងស្រីទាំងស្រុង អាគិគិៗៗ អរគុណដែលបានជួយណែនាំ ។ ចេះច្រើនចឹងមិនមែនប្រាប់ផ្កាយថាមិនដែររៀនធម៌ហេណា៎?
ផ្កាយ! និយាយខាងស្រី ខាងប្រុស អញ្ចឹងដូចក្នុងពិធីមង្គលការ
បែបធ្លាប់ធ្វើរឺដើរតាមចៅមហាហើយមើលទៅ ហេហេ…
ខ្ញុំចេះអីខ្ញុំច្រើន រៀបរាប់តាមតែធ្លាប់លឺគេនិយាយអោយស្ដាប់ខ្លះ
តាមសៀវភៅគេសរសេរខ្លះហ្នឹង ។ បើនិយាយពីធម៌អាថ៌វិញ
ស្រេចហើយ តែខ្ញុំគិតថាម្នាក់ៗតែដល់អាយុគង់តែចេះអែងទេ ។
លឺថាផ្កាយកំពុងស្មុកស្មាញ តើកាតសាញបានហើយនៅ ?
អរគុណផ្កាយសួគ៌ច្រើន បានឧស្សាហ៍មកអើតខ្ញុំ 🙂
ខាងស្រីខាងប្រុសនឹង ជាពាក្យផ្កាយចូលចិត្តនិយាយលេង ជំនូសឲ្យការហៅឈ្មោះខ្លួនឯងអីនឹងណា៎ មិនបានដើរតាមចៅមហាអីនោះទេកុំយល់ច្រលំណា៎ អាគិគិៗៗៗ ឃើញ achharia ចេះដឹងច្រើនចឹង គួរឲ្យច្រណែនដល់ហើយ ផ្កាយវិញមិនសូវចេះអីសោះហើយ ពិតជាយ៉ាប់មែន បានតែរឿងអត់បានការសោះហើយ 😦
បញ្ហាចេះតែមានហូរហែរ មួយមិនទាន់ចប់មានរឿងមួយទៀតចូលមក ពិតជាជិវិតស្មុកស្មាញមែន តែមិនអីហេ អរគុណដែលបានចជួសួរនាំ
ជួយសូរនាំ **
មិនបាច់គុណស្រ័យអីច្រើននោះទេ សុទ្ធតែបងប្អូនអ្នកភូមិយើងនឹងណា៎ 🙂
ផ្កាយសួគ៌!
ខ្ញុំក៏ដឹងថាផ្កាយចង់និយាយលេងដែរ ផ្លែវោហាក៏មិនអន់
ហើយនោះក៏ខ្ញុំសួរលេងវិញដែរគ្រាន់បានសើច។ មិនងាយ
ច្រឡំបានទេ មើលតែសំលៀបំពាក់ក៏ដឹងដែរ បើចៅមហា
ម្ល៉េះស្លៀកក្បិនខ្ទឺតទំពាស្លាម្លូម៉ោញៗបាត់ហើយ ហេហេ…
និយាយរឿងចេះច្រើន ទាំងផ្កាយទាំងខ្ញុំនិងគ្រប់ៗគ្នាសុទ្ធតែ
ចេះច្រើនៗដូចគ្នា គ្រាន់តែចេះនេះចេះនោះផ្សេងៗគ្នា
ខ្លះជាចំនេះគេត្រូវការ ខ្លះគេមិនសូវត្រូវការរឺអត់ត្រូវការ ។
ខ្ញុំគិតថាគ្រាន់តែថាអរគុណគ្នាមូយម៉ាត់ វាមិនខាតអីប៉ុន្មានទេ។
នៅស្រុកគេខ្លះ ពាក្យ សុំទោស និង អរគុណ វាស្ទើរតែក្លាយ
ជាពាក្យភ្លាត់មាត់ ចុមយក្ស! អ៊ិះអ៊ឹះរបស់យើងទៅហើយ ។
ឧ. ពេលជ្រុលជ្រួសដោយអចេតនាជាន់ជើងឬប៉ះទង្គិចរាងកាយ
នរណាម្នាក់ ពាក្យសុំទោសវាចេញមកអែងដូចយើងភា្លត់មាត់បានជា
ពាក្យគ្មានបានការឬថាកំប្លែងបន្លំក្ដីអាម៉ាស់ចំពោះកំហុសឆ្គាំឆ្គងនោះ។
មិនដូចខាងយើងនៅទំនើងខ្លះ ដកដាវដកកាំភ្លើងដំលើងធ្មុងសួរ
រកមុខ ដាល់តប់កាប់ចាក់បានជារឿងធំដុំបាន គ្រាន់តែចេញពីរឿង
បន្ដិចបន្តួចដែលគួរអធ្យាស្រ័យអត់អោនអោយគ្នាបានងាយៗសោះ ។
បើនិយាយពី អរគុណ វិញដូចដណ្ដើមគ្នាថា ….អ្នកទិញចំណីញ៉ាំ
អរគុណអ្នកលក់ព្រោះបាននំចំណី ចំណែកអ្នកលក់អរគុណអ្នកទិញ
ព្រោះបានជួយទិញនិងបានលុយ ។ អរគុណទៅ អរគុណមក ។
តែធ្វើដូចខ្មែរយើងខ្លះ ជាញឹកញាប់ជំនួសពាក្យអស់នោះគ្រាន់តែ
ញញឹមដាក់គ្នាបញ្ជាក់ពីភាពយោកយល់ឬភាពពេញចិត្តត្រេកអរក៏
ស្រួលម្យ៉ាងដែរ ទុកបំពង់កច្រៀងការាអូខេពេលទំនេរស្ងាត់ៗ 🙂
មិនថាអ្ចឹង ផ្កាយ ? អាគិៗៗ ! 🙂
ត្រូវហើយ តែខុសត្រង់ថា បើនិយាយសាច់ការនោះ ផ្កាយមិនសូវជាចេះអីនោះទេ បើវោហារវិញ បានតែខាងអត់ប្រយោជន៍ គ្មានបានជាសាច់ការទេ វាបែរចេញជាសាច់គោណានុះឆ្គុះ ។
ហេភ្លេចមើល មានរូបផ្កាយតាំងសិល្បិ៍ទៀតណ៎ មិនធម្មតាមែន 🙂
សូមសរសើរផ្កាយ ពូកែដាក់ខ្លួនមិនវាយរឹកអួតអាងក្អេងក្អាងដូចខ្ញុំ។
បើគ្រាន់តែនិយាយចេញបានសាច់គោ ប្រហិត ឆាខ្វៃ នំប៉ាវ ទឹកកក
កាហ្វេទឹកដោះគោ…មកហើយនៅថាមិនពូកែនិយាយទៀត ហេ៎!
ប្រាប់ល្បិចបន្តិចមើល និយាយយ៉ាងម៉េចបានចេញសាច់គោ ?
🙂
ប៉ុន្មានឆ្នាំទៀតទើបហាត់រៀនយុទ្ធសីល្ប៍ចប់ ?